Europejski Akt o Dostępności (ang. European Accessibility Act, w skrócie EAA) to unijna dyrektywa 2019/882, której celem jest stworzenie bardziej otwartego społeczeństwa i rynku, poprzez zapewnienie, że kluczowe produkty i usługi będą dostępne dla osób z różnymi niepełnosprawnościami. Innymi słowy, EAA ma zagwarantować równy dostęp do produktów i usług (zwłaszcza cyfrowych) dla wszystkich obywateli – w tym osób z niepełnosprawnościami oraz seniorów. Dyrektywa ta ujednolica wymagania dostępności w całej Unii Europejskiej, aby usunąć bariery utrudniające swobodny przepływ dostępnych produktów i usług na rynku wewnętrznym​. W praktyce oznacza to, że producenci i dostawcy usług będą musieli projektować swoje wyroby i platformy zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego – tak, aby mogły być używane przez jak najszersze grono osób bez potrzeby specjalnych adaptacji​.

Głównym założeniem EAA jest więc modernizacja standardów dostępności w Europie i wzmocnienie praw konsumentów z niepełnosprawnościami. Według szacunków w UE żyje ok. 135 milionów osób z niepełnosprawnościami​ – Akt o Dostępności ma sprawić, że będą oni mogli korzystać z nowoczesnych produktów cyfrowych i usług na równi z innymi. Dla przedsiębiorców oznacza to nowe jednolite wymogi, ale także szansę dotarcia do szerszego grona klientów, ponieważ dostępność często poprawia użyteczność dla wszystkich (np. napisy do filmów używane są nie tylko przez osoby niesłyszące, ale i przez wiele innych osób). Akt wpisuje się również w ideę budowy „Europy bez barier” i realizacji zobowiązań wynikających z Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami​.

Kogo dotyczy Europejski Akt o Dostępności?

Zakres podmiotowy EAA jest szeroki. Przepisy te dotyczą praktycznie każdej firmy, która oferuje objęte dyrektywą produkty lub usługi konsumentom na rynku UE, niezależnie od tego, czy firma ma siedzibę w Unii, czy poza nią. Oznacza to, że również przedsiębiorcy z Polski działający w Internecie, a nawet firmy spoza UE (np. z USA) sprzedające swoje usługi cyfrowe europejskim klientom, muszą przestrzegać wymogów dostępności​. Akt o Dostępności koncentruje się na sektorze komercyjnym (prywatnym) – to istotna zmiana, bo dotąd przepisy o dostępności dotyczyły głównie podmiotów publicznych (np. urzędów i ich stron internetowych). Teraz idea dostępności wkracza na rynek komercyjny, obejmując producentów, importerów, dystrybutorów i usługodawców w całym łańcuchu dostaw​.

Wyłączenia (które firmy są zwolnione): Z myślą o najmniejszych podmiotach przewidziano pewne wyjątki. Z obowiązku spełnienia wymagań EAA zwolnione będą mikroprzedsiębiorstwa, zatrudniające mniej niż 10 osób i o rocznym obrocie lub sumie bilansowej nieprzekraczającej 2 mln euro. Najmniejsze firmy nie muszą więc formalnie dostosowywać swoich produktów i usług, choć są zachęcane do dobrowolnego stosowania zasad dostępności. W praktyce nawet małe startupy internetowe mogą odnieść korzyść z wdrażania dostępności (np. dotrzeć do nowych klientów), więc warto rozważyć dostosowanie się do EAA mimo braku bezpośredniego przymusu. Poza mikrofirmami, prawo przewiduje też wąskie wyjątki sytuacyjne – np. gdy zapewnienie dostępności wymagałoby zmiany podstawowego charakteru produktu lub powodowałoby nieproporcjonalne obciążenia dla przedsiębiorcy​. Takie przypadki muszą być jednak solidnie uzasadnione i będą interpretowane ściśle – firma musi wykazać, że naprawdę nie jest w stanie spełnić danego wymogu bez nadmiernych kosztów czy wysiłku. 

Podsumowując, EAA dotyczy większości firm działających w sieci lub oferujących nowoczesne produkty elektroniczne na rynku UE. Jeśli prowadzisz działalność e-commerce, tworzysz aplikacje mobilne, świadczysz usługi finansowe online czy produkujesz urządzenia elektroniczne – istnieje duża szansa, że nowe wymogi dotyczą właśnie Ciebie.

Jakie produkty i usługi muszą być dostosowane?

Europejski Akt o Dostępności określa katalog produktów i usług, które muszą spełniać nowe wymagania. Skupia się on na obszarach kluczowych dla cyfrowej gospodarki i codziennego życia konsumentów. Warto podkreślić, że chodzi zarówno o usługi cyfrowe, jak i o urządzenia (produkty fizyczne) związane z technologią. Poniżej wymieniamy najważniejsze z nich:

• Strony internetowe i platformy e-commerce – Wszystkie sklepy internetowe, serwisy e-commerce, platformy sprzedażowe i inne strony świadczące usługi dla konsumentów (np. portale rezerwacyjne, platformy usług online) będą musiały być dostępne dla osób z niepełnosprawnościami​. Dotyczy to także serwisów społecznościowych czy innych stron oferujących usługi konsumenckie w sieci.

• Aplikacje mobilne – Również aplikacje na smartfony i tablety udostępniające usługi (bankowe, zakupowe, rozrywkowe itd.) muszą zostać zaprojektowane zgodnie z wymogami dostępności​. Przykładowo, aplikacja bankowa czy mobilna aplikacja sklepu powinna być w pełni obsługiwana przez osoby niewidome lub mające inne szczególne potrzeby.

• Sprzedaż biletów i usługi transportowe – Akt o Dostępności obejmuje sektor transportowy w zakresie cyfrowych kanałów obsługi pasażerów. Oznacza to, że np. biletomaty, automaty do odprawy (check-in) oraz strony internetowe i aplikacje do zakupu biletów (kolejowych, lotniczych, autobusowych) muszą być dostępne dla wszystkich użytkowników​.Osoby z niepełnosprawnościami powinny samodzielnie kupić bilet czy skorzystać z kiosku samoobsługowego na dworcu.

• Usługi bankowe i płatnicze – Dyrektywa dotyczy też sektora finansowego, więc bankowość elektroniczna (np. serwisy i aplikacje banków) oraz urządzenia takie jak bankomaty (ATM) czy terminale płatnicze w sklepach muszą spełniać wymogi dostępności​. Przykładowo bankomat powinien umożliwiać obsługę osobie niewidomej (mieć komunikaty głosowe przez słuchawki i wypukłe oznaczenia klawiszy), a terminal płatniczy powinien mieć czytelny wyświetlacz i opcję obsługi dla osób z dysfunkcją ruchową lub wzroku.

• Komputery osobiste i systemy operacyjne – Wśród produktów objętych EAA są komputery (PC, laptopy, tablety itp.) oraz ich oprogramowanie systemowe. Producenci sprzętu komputerowego i dostawcy systemów operacyjnych muszą zadbać o to, by ich produkt był wyposażony w funkcje ułatwień dostępu (np. możliwości powiększania obrazu, opcje wysokiego kontrastu, czytniki ekranu itp.), tak aby użytkownicy z niepełnosprawnością wzroku, słuchu czy ruchu mogli z nich korzystać.

• Smartfony i urządzenia telekomunikacyjne – Wymagania dostępności obejmują również telefoniczne urządzenia konsumenckie. Nowoczesne smartfony, telefony komórkowe i ich oprogramowanie powinny być na tyle dostępne, by np. osoba niewidoma mogła skorzystać z wszystkich funkcjonalności za pomocą wbudowanego udźwiękowienia (screen reader), a osoba niesłysząca – poprzez komunikaty tekstowe lub wizualne. Również usługi telekomunikacyjne (np. usługi operatorów telefonii, połączenia alarmowe 112) mają obowiązek zapewnić dostępność dla osób z różnymi potrzebami​.

• Cyfrowe książki i czytniki e-booków – EAA wymienia wśród produktów także publikacje elektroniczne (e-booki) oraz dedykowane czytniki e-booków. Zarówno treść e-booka, jak i urządzenie do jego odczytu powinny być dostępne (np. e-book powinien być przygotowany tak, by dało się go czytać przy pomocy syntezatora mowy lub w trybie wysokiego kontrastu, a czytnik – by miał funkcje zmiany wielkości czcionki, odpowiednie kontrasty, nawigację bezwzrokową itp.).

• Cyfrowa telewizja, multimedia i streaming – Choć mogłoby się wydawać, że to osobna dziedzina, EAA wpływa również na sektor mediów. Usługi strumieniowego video, platformy VOD i cyfrowej telewizji oraz powiązane urządzenia (np. dekodery telewizyjne, interfejsy oprogramowania) także muszą uwzględniać potrzeby niepełnosprawnych odbiorców​.W praktyce chodzi m.in. o dostępność interfejsów (menu, odtwarzaczy) oraz o zapewnienie alternatyw w mediach audiowizualnych – np. dodawanie napisów dla niesłyszących, audio deskrypcji dla niewidomych i tłumaczeń na język migowy w materiałach wideo.

• Inne usługi cyfrowe dla konsumentów – Akt o Dostępności ma dość szeroki zakres, więc można założyć, że każda usługa cyfrowa skierowana do konsumenta (np. platformy edukacyjne online, usługi e-zdrowia dla pacjentów, portale ubezpieczeniowe, aplikacje do zamawiania jedzenia, itp.) powinna spełniać ogólne zasady dostępności. Jeśli jakaś usługa nie została wprost wymieniona w dyrektywie, ale jest zbliżona charakterem do powyższych – bezpieczniej przyjąć, że również powinna być dostosowana.

Warto zauważyć, że tradycyjne produkty sprzedawane przez Internet nie stają się automatycznie objęte EAA tylko dlatego, że są w e-sklepie. Przykładowo, jeśli prowadzimy aplikację mobilną sklepu odzieżowego, sama aplikacja musi być dostępna, natomiast produkty (odzież) sprzedawane za jej pośrednictwem nie podlegają wymaganiom EAA (chyba że same w sobie należą do którejś z wymienionych kategorii)​. Innymi słowy, EAA dotyczy usługi sprzedaży/strony, a nie nakłada nowych wymogów na cechy fizyczne zwykłych towarów konsumpcyjnych.

Główne wymagania dotyczące dostępności produktów i usług

Co oznacza “produkt lub usługa dostępna dla osób z niepełnosprawnościami” w praktyce? Europejski Akt o Dostępności wskazuje szereg konkretnych wymogów technicznych i funkcjonalnych, które trzeba spełnić. W załączniku do dyrektywy znajduje się lista szczegółowych cech dostępności, jednak ogólnie można je podsumować następująco:

• Możliwość percepcji treści przez różne zmysły – Wszystkie informacje prezentowane użytkownikowi muszą być dostępne w alternatywnych formach. Przykładowo obrazki i ikony na stronie internetowej powinny mieć tekstowe opisy (atrybut alt), aby osoba niewidoma usłyszała ich treść przez czytnik ekranu. Filmy i nagrania audio powinny być opatrzone napisami (dla osób niesłyszących) lub audio deskrypcją (opisem słownym dla niewidomych), aby nikt nie został pozbawiony istotnych treści. Nawigacja po menu powinna być możliwa zarówno wizualnie (dla widzących), jak i poprzez syntezator mowy czy dźwięki (dla osób niewidomych). Krótko mówiąc, treści muszą mieć równoważne prezentacje w formie tekstowej, dźwiękowej i wizualnej, tam gdzie to potrzebne. Dobrym przykładem jest tu sklep internetowy – wszystkie produkty powinny mieć opisy tekstowe zamiast polegać wyłącznie na zdjęciach, a jeśli na stronie są filmiki reklamowe, powinny mieć napisy.

• Funkcjonalność operacyjna dla każdego – Produkt lub usługa powinna być zaprojektowana tak, aby różni użytkownicy mogli jej używać na różne sposoby. Na stronie internetowej czy w aplikacji oznacza to np. możliwość obsługi za pomocą samej klawiatury, bez konieczności użycia myszy lub ekranu dotykowego (co jest ważne dla osób niewidomych i niektórych osób z ograniczeniami ruchowymi). Interfejsy muszą mieć wystarczająco wysoki kontrast kolorów, możliwość powiększania czcionki czy skalowania elementów, aby osoby słabowidzące mogły wszystko odczytać. Elementy interaktywne muszą być dostatecznie duże i czytelne. W przypadku urządzeń fizycznych: np. bankomat czy biletomat powinien mieć łatwe do wyczucia przyciski z wypukłymi oznaczeniami i standardowe złącze słuchawkowe, aby osoba niewidoma mogła odsłuchać komunikaty. Terminal płatniczy powinien reagować na karty zbliżeniowe, aby osoba mająca trudność z włożeniem karty mogła zapłacić dotykowo, a ponadto jeśli ma ekran dotykowy – zapewnić alternatywę (np. klawiaturę fizyczną lub tryb obsługi głosowej). Czytnik e-book powinien umożliwiać obsługę jedną ręką i zmianę trybu czytania dla osób z ograniczoną mobilnością. Te wymogi sprawiają, że produkt/usługa jest operacyjny dla użytkownika niezależnie od jego ograniczeń.

• Zgodność z technologiami wspomagającymi – Szczególnie w odniesieniu do treści cyfrowych, strony WWW, aplikacje i oprogramowanie powinny być kompatybilne z powszechnie używanymi technologiami asystującymi. Oznacza to np., że strona czy aplikacja poprawnie współpracuje z czytnikami ekranu (ang. screen readers) używanymi przez osoby niewidome, że można na niej nawigować za pomocą urządzeń takich jak przełączniki sterowane oddechem czy przyciski dla osób z paraliżem, lub że oprogramowanie współdziała z sprzętowymi urządzeniami Braille’a. Wymagania EAA nakładają konieczność trzymania się standardów dostępności (jak np. WCAG 2.1 AA dla treści internetowych, czy normy EN 301 549 dla produktów ICT), co zapewnia właśnie taką kompatybilność. Przykładowo, jeśli nasza aplikacja mobilna jest napisana zgodnie z wytycznymi dostępności, użytkownik iPhone’a korzystający z VoiceOver (systemowego czytnika ekranu) będzie mógł z niej swobodnie korzystać – elementy aplikacji będą czytane na głos w logiczny sposób.

• Informacja i instrukcje w dostępnej formie – Obowiązki EAA nie kończą się na samym działaniu produktu. Ważne jest także zapewnienie informacji o dostępności oraz instrukcji obsługi w formatach przystępnych dla osób z niepełnosprawnościami. Po pierwsze, przedsiębiorca musi poinformować klientów o tym, jakie cechy dostępności posiada dany produkt lub usługa​. Taka informacja powinna być podana w opisach produktów (np. na opakowaniu, na stronie internetowej produktu czy w sklepie online) – tak, aby konsument ze szczególnymi potrzebami mógł świadomie wybrać ofertę spełniającą jego wymagania​. Po drugie, instrukcje obsługi, regulaminy, warunki korzystania itd. muszą być dostępne w alternatywnych formatach – np. instrukcja urządzenia powinna być dostępna nie tylko jako mały druk w broszurze, ale też w formie elektronicznej nadającej się do odczytu przez czytnik ekranu, ewentualnie w brajlu czy w formie nagrania audio na żądanie. Jeżeli do produktu jest dołączona infolinia pomocy technicznej, to również sposób kontaktu z pomocą musi być dostępny (np. możliwość kontaktu poprzez tekst, czat lub połączenie wideo z tłumaczem języka migowego, jeśli to stosowne).

• Brak dyskryminacji cenowej i pełna funkcjonalność – Istotną zasadą jest, że osoby z niepełnosprawnościami nie mogą być obciążane dodatkowymi kosztami za to, że korzystają z wersji dostępnej produktu/usługi. Ceny produktów i usług dostępnych powinny być uczciwe i odzwierciedlać rzeczywiste koszty, a nie zawyżane z tytułu „specjalnych” udogodnień. Ponadto produkt dostępny powinien oferować taką samą podstawową funkcjonalność wszystkim użytkownikom – np. jeżeli aplikacja oferuje zakupy online, osoba niewidoma musi móc zrealizować całą transakcję od początku do końca, a nie tylko obejrzeć ofertę. Nie powinno być sytuacji, że pewne funkcje są zablokowane dla kogoś, kto używa technologii asystujących.

W praktyce spełnienie tych wymagań oznacza często wprowadzenie konkretnych usprawnień technologicznych. Dla przykładu, firma prowadząca serwis internetowy może potrzebować dodać tekst alternatywny do obrazków, usprawnić nawigację bez użycia myszy, zapewnić odpowiednie kontrasty i możliwość zmiany rozmiaru tekstu, a do publikowanych nagrań dodać napisy i transkrypcje​. Producent terminala płatniczego może dodać sygnały dźwiękowe lub wibracje potwierdzające operacje, a producent oprogramowania – zapewnić obsługę aplikacji za pomocą klawiatury i zgodność z czytnikami ekranu​. Wiele z tych wymagań pokrywa się z już istniejącymi standardami dostępności (jak wspomniane WCAG dla treści webowych), więc często warto zacząć od sprawdzenia zgodności z uznanymi normami.

Podsumowanie wymogów: Produkty i usługi objęte EAA muszą być postrzegalne, funkcjonalne, zrozumiałe i kompatybilne dla jak najszerszego grona odbiorców. W praktyce oznacza to uwzględnienie potrzeb osób niewidomych, niedowidzących, niesłyszących, z ograniczeniami ruchu, poznawczymi itp. już na etapie projektowania. Dzięki temu każdy użytkownik – bez względu na swoją sprawność – będzie mógł samodzielnie i bez przeszkód skorzystać z oferty przedsiębiorcy.

Terminy wdrożenia

Kiedy nowe wymagania wchodzą w życie? Europejski Akt o Dostępności jest dyrektywą, co oznacza, że musiał zostać wdrożony do prawa krajowego w każdym państwie UE. Termin na przyjęcie krajowych przepisów minął 28 czerwca 2022 r.​ W Polsce proces legislacyjny nieco się wydłużył – ostatecznie ustawę wdrażającą dyrektywę 2019/882 (nazwaną ustawą o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług) Sejm uchwalił 12 kwietnia 2024 r.​ Wejście w życie tych przepisów (zarówno w Polsce, jak i w innych krajach UE) nastąpi w ustalonym w dyrektywie terminie, czyli 28 czerwca 2025 roku​. Od tego dnia nowe wymagania dostępności staną się obowiązkowe – produkty wprowadzane na rynek i usługi świadczone konsumentom muszą już spełniać kryteria EAA.

Warto podkreślić, że 28 czerwca 2025 r. to data graniczna dla nowych umów i produktów. Przepisy przewidują pewne okresy przejściowe dla istniejących rozwiązań, aby dać firmom czas na dostosowanie. Na przykład, w Polsce ustawa zakłada, że umowy o świadczenie usług zawarte przed 28 czerwca 2025 (czyli przed dniem wejścia w życie nowych wymogów) mogą być wykonywane na dotychczasowych zasadach do czasu wygaśnięcia tych umów, jednak nie dłużej niż do 28 czerwca 2030 r. Oznacza to, że jeśli np. firma zawarła długoletnią umowę na dostarczanie jakiejś usługi cyfrowej przed datą obowiązywania ustawy, nie musi natychmiast renegocjować warunków pod kątem dostępności – ale po 28 czerwca 2030 r. już żadna umowa nie może ignorować wymogów dostępności.

Podobny 5-letni okres przejściowy dotyczy zapewne produktów wprowadzonych na rynek przed 2025 r.: produkty, które trafiły do obrotu wcześniej, mogą pozostać w sprzedaży do 2025 r. (a być może nawet do 2030 r., jeśli krajowe przepisy to precyzują) bez wycofywania ich z rynku. Jednak wszystkie nowe modele i produkty wprowadzane od lipca 2025 r. muszą już być zgodne z EAA. Innymi słowy, firmy mają czas do połowy 2025 roku, by wyprzedać lub dostosować stare rozwiązania, a wszystko co nowe powinno być projektowane już w pełni dostępne.

Czy wszędzie terminy są takie same? Tak, dyrektywa ustaliła jednolity termin dla całej UE, więc 28 czerwca 2025 jest datą graniczną we wszystkich krajach członkowskich. Niektóre państwa mogą jednak wprowadzać przepisy stopniowo lub przewidywać dodatkowe wyłączenia sektorowe, dlatego warto śledzić lokalne regulacje. W Polsce – zgodnie ze wspomnianą ustawą z kwietnia 2024 – kluczowy termin to właśnie czerwiec 2025. Do tego czasu przedsiębiorcy powinni dostosować swoje usługi i produkty (o ile nie są mikroprzedsiębiorstwem zwolnionym z obowiązków).

Konsekwencje braku zgodności z wymogami EAA

Nieprzestrzeganie wymogów Europejskiego Aktu o Dostępności może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i biznesowymi. Ponieważ EAA jest implementowany przez każde państwo członkowskie osobno, sankcje mogą się różnić w zależności od kraju​. Wszędzie jednak prawo wymaga, by kary za naruszenia były „efektywne, proporcjonalne i odstraszające” – dlatego można spodziewać się dotkliwych kar finansowych lub administracyjnych dla firm, które zlekceważą nowe obowiązki. Oto, co konkretnie grozi za brak zgodności:

• Odpowiedzialność administracyjna i finansowa: Organy nadzoru (np. instytucje państwowe ds. ochrony konsumentów lub właściwe urzędy regulacyjne) będą mogły nakładać na firmy kary pieniężne za oferowanie produktów bądź usług niespełniających wymagań dostępności. W polskiej ustawie z pewnością przewidziano wysokość takich kar lub widełki. Choć konkrety mogą się różnić, przedsiębiorca musi liczyć się z tym, że grzywna za brak dostosowania może być odczuwalna finansowo – zwłaszcza, jeśli naruszenie jest uporczywe lub rażące. W skrajnych przypadkach niektóre kraje mogą nawet traktować uporczywe łamanie praw osób z niepełnosprawnościami jako wykroczenie, a nawet przestępstwo (np. jeśli dochodzi do rażącej dyskryminacji), co mogłoby skutkować konsekwencjami prawnokarnymi​.

• Nakazy wstrzymania sprzedaży lub świadczenia usługi: W przypadku produktów, które nie spełniają wymagań EAA, organy nadzoru mogą wymagać wstrzymania dalszego wprowadzania takiego produktu na rynek, dopóki nie zostanie dostosowany. Może to oznaczać np. zakaz sprzedaży danego modelu urządzenia w UE, dopóki producent nie poprawi jego dostępności. Taka sankcja jest bardzo dotkliwa, bo de facto zamyka dostęp do rynku unijnego (podobnie jak w przypadku produktów niespełniających norm bezpieczeństwa – nie można ich legalnie sprzedawać). Firmy oferujące niedostępne usługi online mogą zostać zmuszone do zaprzestania świadczenia tych usług dla klientów w UE, jeśli nie dostosują swoich platform. Ryzykuje się więc realnie utratę możliwości prowadzenia biznesu w Europie, dopóki wymogi nie zostaną spełnione.

• Skargi konsumentów i odpowiedzialność cywilna: Nowe prawo wzmocni pozycję konsumentów z niepełnosprawnościami. Klienci będą mieli prawo złożyć skargę do firmy na produkt lub usługę, która nie spełnia wymagań dostępności. Będzie to podobny mechanizm jak reklamacja – osoba niepełnosprawna, która napotka barierę (np. aplikacja uniemożliwiająca złożenie zamówienia bez użycia myszy), będzie mogła formalnie zażądać od dostawcy usunięcia problemu. Przedsiębiorca będzie zobowiązany ustosunkować się do takiej skargi i – jeśli jest zasadna – usunąć brak dostępności. Jeżeli firma zignoruje skargi lub odmówi uznania ich, konsument (lub organizacja działająca w jego imieniu) będzie mógł dochodzić swych praw na drodze postępowania przed odpowiednimi organami lub sądem. W zbiorowych interesach konsumentów mogą też występować organizacje pozarządowe – co oznacza, że np. fundacja działająca na rzecz osób niewidomych może wnieść pozew przeciw firmie, która uporczywie nie zapewnia dostępności, żądając przywrócenia stanu zgodnego z prawem.

• Utrata wizerunku i klientów: Poza sankcjami prawnymi, bagatelizowanie dostępności może odbić się na reputacji firmy. W dobie rosnącej świadomości społecznej, firma ignorująca potrzeby osób z niepełnosprawnościami może narazić się na krytykę w mediach i od klientów. Taka negatywna reputacja może zniechęcić także innych odbiorców – coraz więcej ludzi docenia firmy odpowiedzialne społecznie i może wybierać konkurencję, która chwali się dostępnością swoich usług. Ponadto brak dostosowania oznacza utracony potencjał rynkowy – w UE ponad 135 mln osób to potencjalni klienci ze szczególnymi potrzebami. Jeśli nie zapewnimy im dostępu, nasza konkurencja to zrobi, zyskując przewagę.

Podsumowując, nie warto ryzykować. Kary finansowe, nakazy wstrzymania działalności, a przede wszystkim utrata zaufania klientów – to realne zagrożenia przy niezgodności z EAA. Z kolei spełnienie wymagań nie tylko pozwoli uniknąć kar, ale może stać się atutem (firma przyjazna dla każdego klienta).